Pierścień krawcowej

Każda krawcowa igielnik ma… bardziej lub mniej artystyczny. Ja swój stary mam mało artystyczny, duży, pojemny. Pomieści jakieś 3 opakowania przeróżnych szpilek, szpili i szpiluniek. Nie jest on jednak wygodny, kiedy biegam od stołu w kuchni (gdzie kroję) do szafy (gdzie szyję).

Wygląda to mniej więcej tak…
– biegnę do kuchni, rozkładam tkaninę, kroję i… biegnę do szafy po poduszeczkę ze szpilkami, żeby sobie pospinać wycięte kawałki. Wracam do kuchni i spinam.
– idę do szafy pozszywać… siadam do maszyny, szyję do pierwszej szpilki, którą wyjmuję i… biegnę do kuchni po poduszkę, żeby mieć tą szpilkę gdzie wkłuć! Przynoszę poduszkę… wpinam… a kiedy potrzebuję coś w kuchni pospinać do poprawki, ew. dalsze elementy, to historia z bieganiem się zaczyna.
… no i tak w koło Macieju.
Wczoraj miałam dosyć!

Oglądając wieczorem film… wzięłam:
– nakrętkę od jogurtu
– kawałeczek gumy
– strzępki ociepliny
– kawałeczek tkaniny
– klej na gorąco (w pistolecie)

W nakrętce (mąż) zrobił dwa nacięcia, przez które przełożyłam końce gumy regulując ją tak, aby pasowała na mojego palca. Gumę od środka nakrętki przykleiłam klejem na gorąco.
Z tkaniny wycięłam koło o średnicy 3x większej niż średnica nakrętki. Prowadziłam fastrygę (mocną nicią, kordonkiem)  po obwodzie ok. 1 cm od brzegu. Na środek włożyłam ocieplinę i zaciskając fastrygę, związałam ciasno końce nici.
Powstałą „poduszeczkę” wkleiłam również na gorąco w nakrętkę wiązaniem do środka, tak aby wypukłość ładnie wystawała na zewnątrz.

Tak oto powstał praktyczny pierścionek dla krawcowej. Jest mega wygodny i ciągle na miejscu tam, gdzie aktualnie potrzebuję szpilek lub igły. Można szybko i bezpiecznie „odłożyć” igłę podczas szycia ręcznego, przy którym pierścień nie przeszkadza absolutnie 😀