Bluzka na ramiączkach z wykroju papavero

Jakiś czas temu uszyłam bardzo prostą bluzkę na ramiączkach z wykroju papavero. Pewnie niejedna z Was pomyśli, że to żadna filozofia… jednak ja jestem innego zdania 😀

Generalnie mam problem z tym, że górne partie ciała mam bardziej rozbudowane niż dolne i na zdjęciach to widać, że o ile dół bluzki mógłby być, a nawet jest ciut za luźny, o tyle góra jest opięta na maksa.

tutaj sobie ściskam ciężki sprzęt

Specjalnie ją założyłam na wyprawę do sklepu po sekatory, żebyście mieli ładne światełko, niestety deszcz i wiatr, który się nagle zerwał, to chyba przestroga, że ja i obiektyw skierowany w moją stronę w promieniu dwóch metrów, to zdecydowanie za dużo, no ale się starałam dla Was 😀
Może jak kiedyś będę mieć manekina, życie stanie się łatwiejsze 😉

tutaj widać, że dół bluzki „dzwoni”

Po pierwsze plecy okazały się za wąskie i nie bardzo wiedziałam jak sobie z nimi poradzić… to było jeszcze zanim LolaJoo zrobiła, z myślą o mnie, cudowny tutorial co robić w takich przypadkach. Jeżeli którakolwiek z Was ma problemy ze zbyt szerokimi lub wąskimi plecami, koniecznie musi zajrzeć do jej postów, poświęconych temu zagadnieniu 😀

Poradziłam sobie w tamtym czasie jak umiałam, czyli pośrodku pleców dodałam osobno doszytą plisę z guzikami, co poszerzyło mi je o jakieś 2-3cm. Widać, że w bluzce da się chodzić i nawet oddychać, ale zdecydowanie powinnam zrobić to poprawnie, czyli dodać już na arkuszu wykroju wg wskazówek Loli i z tyłu i z przodu… podejrzewam, że wtedy bluzka byłaby o niebo lepsza.

W samym wykroju oprócz dodania plisy na guziki, powiększyłam podkroje pach (spokojnie mogłam ciachnąć więcej) i zamiast odszyć, wykończyłam lamówką z tego samego materiału. No i najważniejsze… nie doszyłam falbanek na ramionach. Mam je wykrojone i obszyte, ale jakbym nie przykładała, upinała, przymierzała… czuję się jak pajac, albo co najmniej jak strojna lalka, bo wszystko sterczy 😀
Może to wina tkaniny, bo to niby batyst, ale jednak jakiś sztywniejszy.

Poniżej jeszcze macie zdjęcia na wieszaku, które pierwotnie miały iść jako jedyne na bloga, no ale w końcu na ciele układają się zawsze inaczej i żeby nie było, że proszę Bartasa, coby na modelach choćby bardzo okrojonych zdjęcia pstrykał, a sama jedynie wieszaczki przedstawiam.

Guziczki z recyklingu, ale napis „KINO” mi się spodobał 😀

Na koniec jeszcze chciałam Wam pokazać bransoletkę, którą mam na ręce, a którą wykonała dla mnie starsza córka. Miałam złote serduszko, które zazwyczaj nosiłam na łańcuszku, ale się zerwał i póki co… czeka na naprawę. Zanim jednak ta chwila nadejdzie, mogę sobie spokojnie ponosić „serce na dłoni” 😉
Tutorial  jak sobie taką wykonać znajdziecie u Joanki-Z

PS – tych co jeszcze nie wypełnili ankiety, u góry w panelu bocznym, zapraszam do zaznaczania swoich typów (można wybrać więcej niż jedną opcję)