Sukienka z Burdy, tylko której?

Sukienka uszyta była jeszcze na początku października na życzenie nastoletniej Zuzi.

Zuzia jest w wieku mojej starszej córki, czyli ma prawie 16 lat. Chciała sukienkę na wesele grzeczną, ale jednocześnie z jakimś pazurem. Pazura sobie wymyśliła w postaci wycięć po bokach 🙂

Sukienka jest wymyślona w całości przez nią. Wyjaśniła mi dokładnie jak sukienka ma wyglądać i zaczęłyśmy przeglądanie stosów Burdy.

Góra została znaleziona i częściowo zaakceptowana w numerze 10/2012 model 127. Częściowo, ponieważ dekolt został delikatnie skrócony i pogłębiony wedle wytycznych.
Dół został uszyty wg modelu 107 z Burdy 11/2007. Tutaj obyło się bez poprawek, jednak pomięte zostały kieszenie.
Dodatkowo Zuzia zażyczyła sobie, aby obydwie części łączył pasek w  kolorze spódnicy.

Góra została odszyta na podszewce tak, aby wszystkie szwy były ukryte w środku, przez co niektóre szwy musiałam wykonać ręcznie.
Pasek również zrobiłam z ukrytymi szwami, aby nigdzie z prawej strony nie było stebnówek, więc jego dolną część również przyszywałam ręcznie.
Spódnica jest bez podszewki, ponieważ jej rolę pełniła osobno uszyta halka lekko usztywniana.

Sukienka była dla mnie sporym wyzwaniem, ponieważ miałam okazję wykonać tylko jedną przymiarkę, ponieważ Zuzia mieszka dosyć daleko.

Poniżej możecie obejrzeć jej zdjęcia, które zrobiła wraz z koleżanką na potrzeby bloga już jakiś czas po weselu. Pogoda niestety nie była zbyt słoneczna.

 Tutaj widać wycięcia, o których wspomniałam.

 

 

 Troszeczkę wnętrza tuż po uszyciu.

 Sukienka zapinana z tyłu na kryty suwak.

Dostałam również wyróżnienie od Vayle by Me, która została zobligowana do zadania jedenastu pytań wytypowanym osobom. Dziękuję za wyróżnienie i poniżej ciekawi mogą przeczytać moje odpowiedzi 🙂

  1.Co Cię skłoniło do założenia bloga?
O założeniu bloga myślałam dużo wcześniej, jednak dopiero konkursy Łucznika organizowane na FB, zmobilizowały mnie ostatecznie. Łucznicy sporo namieszali w moim życiu blogowym, przez co czuję do nich ogromny sentyment 🙂

  2.Jaki jest Twój ulubiony film?
Wszelkie wersje Sherlocka Holmesa.  Nie ma znaczenia, czy to jakiś retro serial, najnowsze produkcje, w których doktorka gra cudowny Jude Law, czy czadowy serial na BBC, w którym Sherlock żyje w czasach internetu i telefonów komórkowych.
Wszystkie oglądam tak samo namiętnie, nawet widząc po raz kolejny 🙂
Poza tym uwielbiam brytyjskie klimaty.

  3.Z czego jesteś najbardziej dumna?
O matko… tyle tego jest, co wybrać? ;P

  4.Jakbyś określiła swój styl ubierania się?
Nijak 😀 Jest coś takiego jak zwyczajna klasyka? 🙂

  5.Gdybyś mogła wybrać kim byś była?
Swoim kotem, bo ma dobrze 🙂

  6.Wybierz: pikantne, słodkie, słone, gorzkie czy kwaśne?
Słodkie i pikantne, reszty nie toleruję.

  7.Jaka jest Twoja ulubiona potrawa?
Ziemniaki ze śmietaną biją zawsze wszystko na głowę!

  8.W jakiej muzyce gustujesz?
Od momentu kiedy moje dziewczyny są nastolatkami, unikam muzyki jak ognia. Mam dość w kółko powtarzających się rytmów i wersów, ciągłego hałasu… kocham ciszę 🙂

  9.Jakie jest Twoje ulubione wspomnienie?
 Nie wiem czy ulubione, ale często mi wraca wspomnienie kiedy miałam jakieś 2-3 latka. Wychylałam się z tapczanu (który był brzegiem) nad podłogę (która była wodą) i nabierałam wodę do niebieskiego, kwadratowego, plastikowego wiaderka, pełna strachu, żeby nie wpaść do wody i nie utonąć. Wiadereczko zostało później przerobione przez moich braci na domek dla ich chomików… czyli oderwali biały uchwyt, odwrócili do góry dnem i wycięli otwór, żeby chomiki mogły wchodzić. Byłam za mała i nie dawali mi bawić się z chomikami, więc wiaderka nie mogłam odżałować i im wybaczyć.

  10.Co Cię uspokaja?
Czytanie najbardziej.

  11.Jaki jest Twój ulubiony zestaw kolorystyczny?
Czarny i biały oraz ich wszelkie kombinacje i mieszanki w każdych proporcjach plus… lilakowy, a najlepiej w białe groszki 😉