Co zrobić, kiedy nogawek urodzaj.

…i jakie łatwe do uszycia 😉
Dzięki :)*

Z tych takich na ramię… zdecydowanie największa w domu 🙂

Niezmiernie się cieszę! 🙂

No tak… i całkiem blue :)))
Z takimi torbiszonami na zakupy śmigasz? Ładnie 😀

Z większymi… chcę to zobaczyć! …bo przecież TY jesteś mniejsza 😀

Jeżeli tylko brak odwagi miałby stać na przeszkodzie chęciom, to zdecydowanie obawy odłóż na bok, bo w tym wypadku jest tak prosto… że nawet na zygzak przestawiać nie trzeba 😉

Spódniczki też mi się podobają z nogawek, ja po prostu w ogóle mam słabość do jeansu 😀

Dzięki 🙂
Cieszę się, że napisałaś! Od razu poleciałam do Ciebie i pozwolę sobie podglądać Twoje poczynania :)))
Nie publikowałaś jej na blogu, czy nie mogę znaleźć?

Łaskoczesz moją próżność 😀
Ja po prostu kocham jeans… to taki "dobry towar" jakby mówiła moja babcia 😉

Jak widać, ze wszystkiego coś można stworzyć, ALE… ja byłam u Ciebie i widziałam tę siatę z koszuli… ta to dopiero jest CZAD!! :)))

No łaaadnieee… a później nie ma z czego szyć, a tu do pieca podkładają dobry towar 😀 Przez kolano Cię trzeba przełożyć koniecznie i przemówić do rozsądku 😉

Wykonanie "nie szyte" rozłożyło mnie na łopatki w pierwszym momencie 😀

Znając jednak Ciebie, to jak nie tego lata, to kolejnego naciachasz nogawek na kolejne rzeczy. Kto jak kto, ale Ty w spodenkach krótkich świetnie wyglądasz i ładnie je sobie przerabiasz :))

FOREVER!

Stwierdzenie "inspirujesz", to ogromny komplement dla mnie, dziękuję :)))
Recykling też zajmuje u mnie wysokie miejsce, bo kupić materiał i uszyć, to żadna sztuka 😉

No to jak ja… ja też mam zapas, bo jeansu zawsze mi szkoda wywalić, a jakoś ostatnio dziewczyny nie chcą niczego jeansowego. Muszę znajdować sposoby, żeby to przerabiać z sensem 🙂

Ty, Maryś i ten Wasza słabość do niebieskiego 😀
Nawet mnie jakoś ostatnio ten kolor przypadł do gustu :)))

No a mnie będzie miło 🙂

Oj, aż mi się cieplej zrobiło 😀
Czasami mi coś się uda 🙂
Pozdrawiam Cię Krysiu 🙂

Jeans jest nie zniszczalny, no chyba, że znajduje się dokładnie na wysokości kolan mojej młodszej córki, albo na tylnej części ud starszej 😉
Jakoś tak mam, że szkoda mi wyrzucać… ehhh to chyba przypadłość osób, które pamiętają czasy, kiedy o wszystko było trudno i wszystko się oszczędzało :)))

Zajrzałam do Ciebie na bloga… o rany, jak Ty szyjesz ciuszki pięknie 😀
W wolnej chwili (ostatnio z chwilami jest problem) przejrzę sobie całość, bo jak zerknęłam pobieżnie, to jestem zachwycona 🙂
Może i ja kiedyś dojdę do takiej wprawy i w końcu sobie sama będę kompletować garderobę 😀

Do takiej "skomplikowanej" sztuki wystarczą bardzo marne zdolności, więc jak masz marne, to na pewno dasz radę 😉

Bluzka była gotowa (w sensie takim, że ja jej nie szyłam), tylko pomalowałam/postemplowałam wzór taki jak chciała córka.
Jak tak patrzę z perspektywy czasu, to nie wyszła zbyt rewelacyjnie, ale ciągle jest w użyciu i to jedna z bardziej ulubionych tak jej, jak i jej koleżanek 🙂

Czy dobrze rozumiem, że jest nas coraz więcej? :))
Bo jakoś tak o Częstochowie cichutko strasznie.

Proszę sobie "podpatrzać", bo bardzo jestem ciekawa efektu w narzucie 🙂
Mam nadzieję, że pochwalisz się na blogu, jeżeli kiedyś uszyjesz 🙂

Pojemna, dziękuję :))

Bardzo dziękuję za tak przemiły komentarz! Strasznie miło, jak innym też się podobają realizacje własnych pomysłów 🙂

Wiem! 😀
Kto jak kto, ale Ty w ilości przerabianych dżinsów chyba nie masz sobie równych tutaj :)))

aaaa… jeżeli chodzi o wielkość, to tutaj jest pełna dowolność 🙂
Czasem i taka wielgachna się przydaje 😉